Elke zondagmiddag rond één uur pakt Sarah haar emmer en spons om de ramen te wassen. Voor haar is het een ontspannen routine, een moment om haar huis op te frissen. Jarenlang leek niemand in de buurt zich eraan te storen—behalve haar buurman, meneer De Vries.
De oudere buurman, een man van ergens in de zeventig, woont al decennialang in de straat en ziet zichzelf als de bewaker van de buurtregels. En volgens hem is er één ongeschreven regel die niet gebroken mag worden: op zondag wordt er niet gewerkt.
De eerste keer dat hij er iets van zei, dacht Sarah dat het een grap was. Terwijl ze op haar keukentrapje stond, met een spons in de ene hand en de emmer in de andere, hoorde ze hem vanuit zijn voortuin roepen: “Sarah, moet dat nou? Het is zondag, een dag van rust.”
Ze lachte vriendelijk en antwoordde: “Oh, maar ik vind dit ontspannend!” Daarna ging ze gewoon verder. Meneer De Vries schudde zijn hoofd en liep weg, maar bleef zichtbaar hoofdschuddend in zijn tuin staan.
Een week later stond hij voor haar deur, dit keer met een serieuzere toon. “Ik wil niet onbeleefd zijn, maar zondag is een rustdag. Het stoort me als ik mensen zie werken. Zou je je ramen niet op een andere dag kunnen doen?”
Sarah wist even niet wat ze moest zeggen. Natuurlijk begreep ze zijn standpunt, maar ze vond het ook wat overdreven. Ze respecteert zijn overtuiging, maar deelt die niet. Voor haar is zondag een gewone dag, net als elke andere.
Toch wil ze ook geen onnodige spanningen in de straat. Meneer De Vries is verder een vriendelijke buurman. Hij deelt weleens appels uit zijn tuin en houdt een oogje in het zeil als ze op vakantie is.
Nu zit ze met een dilemma. Moet ze haar ramen op een andere dag wassen om de goede sfeer in de buurt te behouden? Of moet ze vasthouden aan haar eigen routine, ook al weet ze dat het haar buurman irriteert?
Op zondagen kijkt ze inmiddels met enige aarzeling naar buiten. Staat meneer De Vries in zijn tuin? Kijkt hij afkeurend haar kant op? Soms voelt ze zich zelfs een beetje schuldig, en dat frustreert haar misschien nog wel het meest.
